Uczeń = człowiek ?

Kim dla Ciebie jestem ? Odpowiedz sobie na to pytanie. Teraz. 

Widzicie, wielu z Was pomyślało, że jestem Waszym kolegą, znajomym, że jestem chłopakiem i że jestem ok. Niewielu z Was jednak wie, że jestem uczniem. I nie mówię tu o klasie, nie mówię tu o sytuacji, gdy siedzę w ławce i próbuję nauczyć się jakichkolwiek regułek z podręcznika, czy wzorów z matematyki. Mówię tu o życiu – życiu, w którym przez cały czas jesteśmy uczniami, ale rzadko kiedy zdajemy sobie z tego sprawę. Widziałem gdzieś, kiedyś hasło „Uczeń – też człowiek”. Mi natomiast wydaje się, że między tymi dwoma rzeczownikami możemy postawić znak równości. Każdy z nas jest zarówno człowiekiem jak i uczniem, bo uczeń to człowiek, a człowiek to uczeń.

Każdego dnia uczymy się nowych rzeczy – jest to nierozerwalne z naszą naturą. Uczymy się próbując nowych potraw w restauracji, uczymy się jadąc do nowego miasta, czy (najbardziej znany przykład) dowiadując się nowych faktów na zajęciach w szkole, w pracy, na uczelni. Codziennie się uczymy, ale bardzo rzadko zdajemy sobie z tego sprawę. „Aby koń był silny, należy go karmić, aby człowiek był silny, należy go uczyć.” - to jeden z cytatów, które idealnie obrazują kim jesteśmy i dlaczego warto codziennie poszerzać nasze horyzonty. Gdyby nie chęć nauki, gdyby nie dążenie do odkrycia nowych rzeczy ganialibyśmy zapewne teraz z maczugami za dinozaurami, żeby móc wyżywić rodzinę. Stało się inaczej i dziś możemy się cieszyć z elektryczności, domów z bieżącą wodą, czy komputerów. Można by nawet polemizować, czy sama idea nauki nie jest sensem naszego życia. W końcu ludzie robią wszystko, żeby odkryć coś nowego, zdobyć wiedzę i dyplomy w danej dziedzinie, a wszystko to zdobywamy przez lata i nierozerwalnie wiąże się to z uczeniem się.

Również każdy uczeń to człowiek. Każdy uczeń żyje oddycha, ma potrzeby, chce się rozwijać. Moim zdaniem w dzisiejszym świecie istnieje jeden problem – nie wszyscy mają równy dostęp do wiedzy. Porównajmy dwie skrajności – Japończyka, który uczy się z najnowszych technologi, wszędzie ze sobą wozi laptopa, który może pomieścić kilkanaście, lub nawet kilkaset gigabajtów danych; oraz chłopca z Afryki, który może się uczyć tylko ze swojego środowiska, które jest biedne, nie ma dostępu o aktualnej wiedzy, bo wiadomości tam docierają raz na tydzień i to nie wszystkie potrzebne. Gdyby mieli lepszy dostęp do danych, to być może wtedy nie panowałby tam głód, ludzie potrafiliby sobie poradzić z szalejącymi chorobami, czy chociażby wiedzieliby jak obronić się przed dzikimi zwierzętami. Informacja to bardzo cenna rzecz i najbardziej boli to, że nie wszyscy mają do niej równy dostęp. Musimy być jednak dobrej myśli patrząc jak rozwija się dzisiejsza cywilizacja.

Bycie człowiekiem jest nierozerwalne z pewnymi etapami naszego życia, np. każdy człowiek musi przejść etap nazywany dzieciństwem, każdy z nas musi przejść etap nazywany dorosłością i nikt, oraz nic tego nie może powstrzymać. Nie wiem czy zdajecie sobie z tego sprawę, ale najwięcej uczymy się gdy jesteśmy dziećmi – dopóki nie osiągniemy magicznego wieku trzech lat nasz umysł chłonie wszystko, potem ustawiamy filtry i do naszego mózgu trafiają tylko te treści, które my akceptujemy. Powinniśmy więc ustawić swoje filtry tak, aby wiedza, która wpada do naszych umysłów byłą jak najlepszej jakości i jak najbardziej nam przydatna.

A co zrobić w wypadku, gdy nie chce nam się uczyć ? Mamy czasem wstręt do książek (niektórzy całe życie :)) i po prostu nie wiemy jak to zrobić, aby się nauczyć ? Cofnijmy się do momentu, gdy mówiłem o dziecku – powinniśmy mieć znowu 3 lata, żeby wszystko wchłaniać jak kiedyś. A jak to zrobić ? Prosto – uczyńmy z nauki zabawę – omawiając daną epokę historyczną ubierajmy się, wysławiajmy tak jak ludzie w tamtym okresie. Uczymy się chemii ? Dlaczego by nie wypróbować kilku roztworów samemu ? Jasne, że można się zranić, ale człowiek najlepiej uczy się na błędach.

Mam więc dla Was jedną radę na koniec – zamieńcie wszystko co robicie w zabawę, a wtedy nauka przyjdzie sama.